Czy cotygodniowe spotkania Grupy BNI są naprawdę konieczne?

Jednym z pytań, które założyciel BNI dr Ivan Misner słyszał zawsze najczęściej, było: „Czy cotygodniowe spotkania Grupy BNI są naprawdę konieczne?”. W 1986 roku postanowił więc przeprowadzić eksperyment i założył siedem Grup BNI, które spotykały się tylko dwa razy w miesiącu. Z czasem zauważył wyraźny wzorzec: te Grupy przekazywały o 52% mniej rekomendacji niż Grupy, które spotykały się co tydzień. 

Postanowił więc odwiedzić każdą z tych Grup i postawić ich Członkom pytanie: „Jeśli mogę pokazać wam jedną prostą zmianę, która podwoi liczbę otrzymywanych rekomendacji, czy bylibyście gotowi ją wprowadzić?”. Wszyscy odpowiadali wówczas twierdząco. Jaka to była zmiana? Wdrożenie cotygodniowych spotkań. Pokazał im wyniki swojego eksperymentu i sześć z siedmiu Grup zdecydowało się na zmianę. Jedyna Grupa, która tego nie zrobiła, zamknęła się w ciągu roku. 

Tę historię można znaleźć w książce Ivana Misnera Givers Gain. Historia BNI. To, czego tam nie ma, to szczegółowego omówienia, dlaczego według założyciela największej na świecie organizacji networkingowej, cotygodniowe spotkania generują dwa razy lepsze wyniki niż te odbywające się dwa razy w miesiącu. Przedstawiamy je w poniższej części artykułu. 

Powtarzalność

Cotygodniowe spotkania są sprawdzoną metodą budowania nawyków uczenia się i zaangażowania przez powtarzanie. Potwierdza to chociażby badanie z 2016 roku przeprowadzone na Dartmouth University*, opublikowane w czasopiśmie „Journal of Policy Insights from the Behavioral and Brain Sciences”. Pokazuje ono, że powtarzanie danych czynności prowadzi do większych sukcesów. Regularne spotkania pozwalają nieustannie wzmacniać umiejętności i relacje, co przekłada się na większą liczbę rekomendacji.

Unikanie „nieświadomego zaniedbania”

Kiedy ludzie nie pozostają w kontakcie, relacje mogą zacierać się – nie z powodu złej woli, ale przez upływ czasu i dystans. Zjawisko to, znane jako „nieświadome zaniedbanie”, może być szkodliwe, gdy chcemy budować długoterminowe relacje. Cotygodniowe spotkania eliminują ten problem. Ciągłe odnawianie kontaktu sprawia, że relacje pozostają świeże i aktywne.

Praktyka czyni mistrza

Wszyscy wiemy, że aby osiągnąć mistrzostwo w jakiejkolwiek dziedzinie, potrzeba wiele praktyki. Profesjonalni sportowcy nie przestają trenować tylko dlatego, że osiągnęli szczyt, i tak samo nie powinni tego robić biznesmeni. Cotygodniowe spotkania dają nam możliwość doskonalenia umiejętności networkingowych, nauki i dopracowywania strategii. To rodzaj treningu potrzebnego, aby stać się mistrzem w biznesie.

Proces VCP® (Widoczność, Wiarygodność, Rentowność)

Widoczność, wiarygodność i rentowność (VCP) są podstawą budowania relacji, które prowadzą do stałych rekomendacji. Cotygodniowe spotkania działają jak siła napędowa, przyspieszając przechodzenie przez te etapy. Im częściej się spotykamy, tym szybciej budujemy widoczność i wiarygodność, co ostatecznie prowadzi do rentowności.

Pozostawanie w świadomości innych

Cotygodniowe widzenie się z innymi Członkami BNI sprawia, że pozostajemy w ich świadomości. Wiedza, że spotkanie odbywa się w określonym dniu, naturalnie skłania do myślenia o tym, jak możemy im pomóc – czy to przez prezentację, czy rekomendację. Cotygodniowe spotkania oznaczają też, że kiedy mamy rekomendację do przekazania, robimy to od razu, zanim straci ona na aktualności.

Wszystkie te czynniki prowadzą do większej liczby kontraktów – to proste. Dane wielokrotnie pokazywały, że istnieje bezpośredni, wyraźny związek między regularnym uczestnictwem w spotkaniach BNI a generowaniem większej liczby rekomendacji (a co za tym idzie, większej liczby kontraktów).

Ivan Misner od lat powtarza, że jeśli ktoś chce osiągnąć sukces w biznesie, musi skoncentrować się na robieniu sześciu rzeczy tysiąc razy, a nie tysiąca rzeczy sześć razy. Cotygodniowe spotkania, podczas których szlifujemy umiejętności networkingowe, są doskonałym przykładem tej zasady. Regularne rekomendowanie Członków swojej Grupy oraz praktykowanie sztuki networkingu prowadzi do trwałych relacji i stałego napływu rekomendacji.

*Dane źródłowe: 2016, Dartmouth University, Journal of Policy Insights from the Behavioral and Brain Sciences

Tekst powstał na podstawie artykułu Ivana Misnera, który można przeczytać tutaj.